සියොත් කැල අද නිදිබරයි
නැතේ කන්කලු කූජනේ
තුරු ලතා ඇත වියලිලා
නැතේ සිසිලක් කිසි අතේ
ඇය ගියා මා අතරමංකර වාලුකාවේ හැරදමා
රුදුරු හිරු මිස සොඳුරු සඳු නැත කතර මැද මා තනිවෙලා
මා දුකින් නොව තුටින් සිටිනා බව ඇයට මම පෙන්වමී
කොවුල් හඬ, මල් වැස්ස, සිසිලස වසන්තය යළි ගෙන්වමී
රසික සූරියආරච්චි, 2020
මේ පදමාලාවට තනුවක් සහ සංගිතය යෙදා ගායනා කිරීමට කැමති ගායකයෙකු/ගායිකාවක හෝ එසේ සැකසීමට කැමති සංගීතඥයෙකු සිටී නම් කරුණාකර මට පණිවිඩයක් එවන්න. ස්තුතියි.
rasika.suriyaarachchi@gmail.com
Image by _Marion from Pixabay
No comments:
Post a Comment
ඔබේ ප්‍රතිචාරය අගේ කොට සළකමි!